ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆ 14

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನೋಜ್. ಕಥೆಯ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗಗಳು ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಸಕ್ಕತ್ ಮಜಾ ಹಾಗೂ ಥ್ರಿಲ್ ಕೊಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ ಕಥೆಯ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತ ಇದ್ದೇನೆ. ಕಥೆಯ ಮುಂಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಓದಿ ನಂತರ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಓದಬೇಕಾಗಿ ವಿನಂತಿ. ಕಥೆಯನ್ನು ನೀವೂ ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಓದಲು ತಿಳಿಸಿ. ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ...

ಕಿಚನ್ ಒಳಗೆ ಹೋದ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ನೀರು ಕುಡಿದಳು. ಮನು ತನ್ನ ರೂಮಿನಿಂದ ಆಗ ತಾನೆ ಹೊರಗೆ ಬಂದನು. "ಅಮ್ಮಾ... ಹಾಲು...!" ಅನ್ನುವ ಹಾಲಿನವನ ಕೂಗು ಕೇಳಿಸಿತು. ಒಳಗೆ ಯಾವುದೇ ಆಚ್ಚಾದನೆ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಮರೆತುಹೋಗಿದ್ದ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹಾಲನ್ನು ತರಲು ಹೋದಳು. 

ಮರದ ಕುದುರೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ತೂಗಾಡುವ ಹಾಗೆ ತೂಗಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಹಾಗೆ ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟ ಮನು. ಹಾಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. ಹಾಲಿನವನು ಅವಳ ಹಿಂಭಾಗದ ಸೆಕ್ಸಿ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟ. ಅದನ್ನು ಮನು ಗಮನಿಸಿದನು.

ಮನು : ಅಮ್ಮ... ಹಾಲಿನವನು ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ...!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನೋಡಿದ್ರೆ ನೋಡಲಿ ಬಿಡು...! ಪ್ರತಿ ಕಂತ್ರಿ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳೂ ನನ್ನ ನಡಿಗೆಯನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾರೆ...! ಅಷ್ಟೇ ಯಾಕೆ...? ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದಾನೆ...! ಮೊದಲು ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆಯಬೇಕು...!!!

ಮನು : ನನ್ನನ್ನೇ ಹೊಡಿತೀಯ...? ಇರು ಮಾಡ್ತೀನಿ ನಿನಗೆ...!!!

ಮನು ತನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಗೋಡೆಗೆ ಒರಗಿಸಿ, ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು, ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಅಮ್ಮನ ಬಾಯನ್ನು ಸೀಲ್ ಮಾಡಿ ಹಿಡಿದನು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ... ಬಿಡೋ ಸ್ವಾಮಿ...! ಬರ್ತಾ ಬರ್ತಾ ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಅನ್ನುವ ಪರಿಜ್ಞಾನವೂ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ ನಿನಗೆ...!! ಏನೋ ಇದೆ ನನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ...? ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದರೂ ಇದೆ...!!! ಕಡೆಗೆ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಗಲೂ ಕೂಡಾ...!!! ಇನ್ಮೇಲೆ ಇಂತದೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಬಾರದು...! ಸರೀನಾ...???

ಮನು : ಸರಿ ಅಮ್ಮ...! (ಬುದ್ಧಿವಂತನಂತೆ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಅಮ್ಮನ ಕೆಳ ತುಟಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಆಹ್ಹ್... ಮ್ಮ್... ಮ್ಮ್... ಹ್ಮ್ಮ್...! ನಿನಗೇನಾದರೂ ಹುಚ್ಚಾ...? ಇಂತಹ ಮುತ್ತುಗಳನ್ನು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕೊಡಬಾರದು...!!

ಮನು : ಮತ್ತೆ ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕು...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮುಂದೆ ಬರುವ ನಿನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೆ...! (ತುಂಟ ನಗೆ ನಗುತ್ತಾ).

ಮನು : ನನಗ್ಯಾಕೋ ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರವೇ ಇದು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ...! ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮ...! ಇದೊಂದು ಮಾತ್ರ ಬೇಡ ಅನ್ನಬೇಡ...! ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಬೇರೆ ಏನೂ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಓಹೋ...! ಸಾಹೇಬ್ರಿಗೆ ಬೇರೆ ಏನಾದ್ರೂ ಕೇಳಬೇಕು ಅಂತ ಬೇರೆ ಇದೆಯಾ...??? ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸುತ್ತೇನೆ...! ಅಬ್ಬಾ ಬಿಡೋ...! ಬೂಸ್ಟ್ ಹಾಕಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ...!!!

ಮನು : ನನಗೆ ಯಾವ ಬೂಸ್ಟ್ ಬೇಡ...! ನಿನ್ನ ಬಾಯಿಯೇ ನನಗೆ ಬೂಸ್ಟ್...!! (ಅಮ್ಮನ ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ತುಟಿಗಳಿಂದ ಪುಚ್ ಅಂತ ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಛೀ... ಮುಟ್ಟಾಳ...! ನಾನು  ಇನ್ನೂ ಮುಖ ಸಹ ತೊಳೆದಿಲ್ಲ ಬಿಡೋ...!!!

ಮನು : ಹೌದಾ...? ಈ ಮಾತು ಮೊದಲೇ ಹೇಳಬೇಕು ತಾನೆ...! ನನಗೆ ಹೀಗೆ ಬೇಕು...!!!

ಅಮ್ಮನ ಮುಖವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬಂಧಿಸಿ, ತುಟಿಗಳನ್ನು ನೆಕ್ಕುತ್ತಾ, ಕೆಳ ತುಟಿಯನ್ನು ನೋವಾಗದ ಹಾಗೆ ಕಚ್ಚುತ್ತಾ, ಎರಡೂ ತುಟಿಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡನು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ ನೀನು...? ಬಿಡು ನನ್ನ...! ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಬೇಡ ಹೋಗು...!!! (ಮಗನ ಕೈಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಕಿಚನ್ ಒಳಗೆ ಓಡಿದಳು).

ಮನು : ಯಾಕಮ್ಮ...? ಅಷ್ಟು ಕೋಪನಾ...? ನಾನು ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದು ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ವಾ...?? ಕಷ್ಟವಾಗಿ ಇದೆಯಾ...? ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳು...! ಇನ್ಮೇಲೆ ಯಾವತ್ತೂ ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ...!! (ಸೆಂಟಿಮೆಂಟ್ ಅಸ್ತ್ರ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಆಣೆನಾ...? ಅದೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಗಲ್ಲ...!!!

ಮನು : ಹಾಗಾದ್ರೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುವುದು ನಿನಗೂ ಇಷ್ಟವೇ...?  ಹೌದು ತಾನೇ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅದು ತಪ್ಪು ಚಿನ್ನಾ...! ದಿನಾಲೂ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಪೀಡಿಸಬಾರದು...!!

ಮನು : ಸರಿ...! ದಿನಾಲೂ ಬೇಡ...! ವಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ದಿನ... ! ಓಕೆನಾ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನಿನ್ನ ಮುಖ ನೋಡು...!!! ಏನೋ ಬರಿ ಮುತ್ತು ಮಾತ್ರ ಕೊಡುವ ಹಾಗೆ ಆಡ್ತಿಯಾ...!! (ಬಾಯಿ ತಪ್ಪಿ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಳು).

ಮನು : ಮತ್ತೆ ಬೇರೆ ಏನು ಮಾಡಿದೆ ನಾನು...?? (ಅಮಾಯಕವಾಗಿ ಮುಖ ಇಟ್ಟು ಕೇಳಿದನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಲಂಗ ಲಾಡಿ ಯಾರು ಬಿಚ್ಚಿದ್ದು ಹೇಳು...??? (ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಕೇಳಿದಳು).

ಮನು : ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು...?

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಬೇಡ...! ನೀನೇ ಬಿಚ್ಚಿರುತ್ತಿಯಾ...!! ಅಮ್ಮನ ಲಂಗ ಬಿಚ್ಚಲು ನಾಚಿಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ವಾ...? ಇದೇನಾ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಮಕ್ಕಳ ಲಕ್ಷಣ...???

ಮನು : ಸಾರಿ ಅಮ್ಮಾ...! ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡಿದೆ...! ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ...!! (ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ... ನೋಡಬೇಕು ಅಂತಾನಾ...? ಏನನ್ನು...??? (ಗಾಬರಿಯಲ್ಲಿ ಅಂದಳು).

ಮನು : ಅದು... ಅದೂ... ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಮ್ಮ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮನು...! ಇಂತದ್ದೆಲ್ಲಾ ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಹುಟ್ಟುವ ಹುಚ್ಚು ಆಲೋಚನೆಗಳು...! ಅದಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಬಹುದಾ...???

ಮನು : ನನಗೆ ಬೇರೆ ಇನ್ಯಾರು ಇದ್ದಾರೆ ಅಮ್ಮಾ...? ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು...? ಬೇರೆ ಯಾರ ಹತ್ತಿರ ಮಾಡಬೇಕು ಹೇಳು...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಇರು ಈಗಲೇ ಬಂದೆ...! (ಅನ್ನುತ್ತ ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದಳು).

ಮನು : ನಾನೂ ಬರ್ಲಾ ಅಮ್ಮಾ...? ಬಂದು ನೋಡ್ಲಾ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನಿನ್ನ ಕಂತ್ರಿ ಮಾತುಗಳು, ನೀನೂ...? ಇರು ಈಗಲೇ ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, ನಿಮ್ಮ ಮಗ ನನ್ನನ್ನು ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ಗೆ ಸಹ ಹೋಗಲು ಬಿಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳ್ತೀನಿ...!!!

ಮನು : ಅಯ್ಯೋ ಬೇಡ ಬಿಡು ತಾಯಿ...! ಆದರೆ ಹೊಗುವ ಮುಂಚೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕಿಸ್ಸ್...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಪೊರಕೆ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ಲಾ...?? (ಒಳಗೊಳಗೇ ನಗುತ್ತಾ).

ಮನು : ಬೇಡ ಬಿಡು...!!!(ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮೆತ್ತಗೆ ಬಾರಿಸಿದನು). 

ಮಗ ಹೊಡೆದ ಜಾಗವನ್ನು ಸವರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಅವನನ್ನು ಒಂದು ಸಲ ಗುರಾಯಿಸಿ, ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ.

ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಹದವಾದ ಹೊಡೆತ ಕೊಟ್ಟು, ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕಲ್ಲನ್ನು ಕದಲಿಸುವ ಹಾಗೆ, ತನ್ನ ಅಮ್ಮನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತೆಗೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಸಫಲನಾದನು ಮನು. ಇನ್ನು ಭಯ ಪಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು, ಅಮ್ಮನ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸುವ ದಿನವೂ ದೂರವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಟಿವಿ ಆನ್ ಮಾಡಿದನು. ಕಾಲು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಳು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮನು...! ಒಂದು ವಿಷಯ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೋ...! ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿಕಾರವಾದ ಬಯಕೆಗಳು ಹುಟ್ಟುವುದು ಸಹಜ...! ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಂಟ್ರೋಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು...!! ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಯಾವಾಗಲೂ ಅಮ್ಮಾ ಅಮ್ಮಾ ಅನ್ನುತ್ತಾ, ಅಮ್ಮನ ಬಾಲದ ಹಾಗೆ, ಅಮ್ಮನ ಹಿಂದೆಯೇ ಸುತ್ತಬಾರದು...!!!

ಮನು : (ಅಮ್ಮನ ಉಪದೇಶ ಕೇಳಿ ಈ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದನು) ನೀನು ಒಂದು ಕಿಸ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಾ ಫ್ರೆಶ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಅಮ್ಮಾ...! ಓದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಲೆಗೆ ಹತ್ತುತ್ತದೆ...!!! (ತನ್ನ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಅಮ್ಮನ ಬಾಯಿ ಹತ್ತಿರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಮುತ್ತು ಕೊಡದೆ, ಕರುಣಾಭರಿತವಾಗಿ ನೋಡಿದನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನಿನ್ನನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ನನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ...! ಸರಿ ಇವಾಗ ಏನು ಬೇಕು ನಿನಗೆ...??

ಮನು : ಒಂದು ಮುತ್ತು...!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ತಲೆ ತಿರುಗಿಸಿ ಮಗನ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟಳು).

ಮನು : ಅಯ್ಯೋ... ಇಂತಹ ಮುತ್ತು ವೇಸ್ಟ್ ಅಮ್ಮಾ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮತ್ತೇ...??

ಮನು : ಒಂದು ಮೌತ್ ಕಿಸ್ಸ್...! (ತನ್ನ ಬಾಯನ್ನು ಅಮ್ಮನ ಬಾಯಿಯ ಹತ್ತಿರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದನು. ಅಮ್ಮನ ಬಾಯಿಂದ ಪೇಸ್ಟ್ ವಾಸನೆ ಬರುತ್ತಿದೆ).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅದೆಲ್ಲಾ ಆಗಲ್ಲ...!!! (ಅತ್ತ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ಗ್ಯಾಸ್ ಸ್ಟೌವ್ ಹೊತ್ತಿಸಿದಳು. ಸೊಂಟದ ಕೆಳಗೆ ಪಿರ್ರೆಗಳು ಎತ್ತರವಾಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ).

ಮನು : ಇವಾಗ ನೀನು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ.(ತನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ತನ್ನ ದಾರಿಗೆ ತರಬಹುದು ಅನ್ನುವ ಧೈರ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದನು).

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹ್ಮ್ಮ್... ಕೊಡದೆ ಹೋದರೆ...??? (ಇತ್ತ ತಿರುಗದೆ ಹಾಗೆ ಕೇಳಿದಳು).

ಮನು : (ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪಿರ್ರೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ) ಕೊಡದೆ ಹೋದರೆ ನನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಹಾಕ್ತೀನಿ ಅಂತ ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹೂ ಹಾಕ್ತೀಯ... ಹಾಕ್ತಿಯ... ಚಾಕು ಕಾಯಿಸಿ ಬರೆ ಹಾಕಿದರೆ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ...!!!

ಮನು : ಬರೆ ತಾನೆ...? ಹಾಕ್ಕೊ...!!!

ಮನು ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಅಮ್ಮನ ಎಡಗಡೆಯ ಪಿರ್ರೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ಒತ್ತಿದನು. ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಕಲ್ಲಿನ ಹಾಗೆ ನಿಂತಿದ್ದಳು. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಿಂದ) ಮನು... ಕೈ ತೆಗಿ...!!!

ಮನು : ತೆಗಿಯಲ್ಲ... ಒಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಡು ತೆಗೀತೀನಿ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅದೆಲ್ಲ ಆಗಲ್ಲ... ಇವಾಗ ನೀನು ಕೈ ತೆಗೆಯದೆ ಹೋದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಲ್ಲ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ತಿಕದ ಮೇಲೆ ಮನು ಕೈ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಗಿಯಿತು. ಬೆಟ್ಟದಂತಹ ತಿಕದ ಮೇಲೆ ಎಲೆಯಂತಹ ಕೈ ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ...? ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಅವನ ಕೈ ತೆಗೆದು ಬಿಸಾಕಿದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. "ಅಯ್ಯೋ ಅಮ್ಮಾ... ನೀನು... ನಿನ್ನ ಡಿಕ್ಕಿ... ಥು... ಹೋಗು ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಲ್ಲ ನಾನು...!" ಅಂತ ಕೋಪ ನಟಿಸುತ್ತಾ ಸೀದಾ ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಹೊರಟು ಹೋದನು ಮನು.

ಕೆಲಸ ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿಸಿ ಮಗನಿರುವ ರೂಮಿಗೆ ಹೋದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. "ಸಾಹೇಬ್ರಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಕೋಪ ಕಡಿಮೆ ಆದ ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲ...?" ಅಂದಳು. ಮನು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಒಂದು ಸಲ ಗುರಾಯಿಸಿ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡನು. ಮಗನ ರೂಮನ್ನು ಗುಡಿಸಲು ಪೊರಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ, ತನ್ನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಮಗನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿ ಮಂದಹಾಸ ಬೀರಿದಳು. 

ಮನು ಮುಖವನ್ನು ಗುರ್ರ್ ಅಂತ ಇಟ್ಟನು. ಆದರೆ ತಾನು ಗುಡಿಸುತ್ತ ಇರುವಾಗ ಎಳೆನೀರಿನ ಹಾಗೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ತೂಗಾಡುವ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅವನು ನೋಡುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. "ಅಷ್ಟೊಂದು ಕೋಪ ಇರುವವನು ಎದ್ದು ಬೇರೆ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ತಾನೇ...?" ಅಂತ ಗೊಣಗುತ್ತಾ ತನ್ನ ಕೆಲಸ ತಾನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. ಈಗ ಅವನ ದೃಷ್ಟಿ ನೈಟಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಸಲಾರದೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಓಲಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಿತಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದವು. 

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....

ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಕಥೆಯನ್ನು ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ತುಲ್ಲು ತುಣ್ಣೆಗಳಿಗೆ ಮಜಾ ಕೊಡುತ್ತಾ ಇರಿ.

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಬರೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸ manoj93422@gmail.com.