ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆ 9

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನೋಜ್. ಕಥೆಯ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗಗಳು ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಸಕ್ಕತ್ ಮಜಾ ಹಾಗೂ ಥ್ರಿಲ್ ಕೊಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ ಕಥೆಯ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತ ಇದ್ದೇನೆ. ಕಥೆಯ ಮುಂಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಓದಿ ನಂತರ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಓದಬೇಕಾಗಿ ವಿನಂತಿ. ಕಥೆಯನ್ನು ನೀವೂ ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಓದಲು ತಿಳಿಸಿ. ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ...

ಮನು : ಕುಮಾರ್ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದ, ಅವರಮ್ಮನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಹಾಲು ಬರುತ್ತಂತೆ...!!! ಹಾಗಾಗ ಅವನಿಗೆ ಹಾಲು ಕೊಡ್ತಾಳಂತೆ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹಾಗೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇರಲ್ಲ. ಅವನು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಬೇಡ ಅಂತ ನಿನಗೆ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೆ ಅಲ್ವಾ...???

ಮಗನ ಮಾತುಗಳು ತನ್ನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ಅನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗದೆ, ಮೆತ್ತಗೆ ಕಸಿವಿಸಿ ಆದಳು.

ಮನು : ನಾನೇನೂ ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ... ಅವನು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡೆ... ಆದರೂ ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜಾನಾ ಸುಳ್ಳಾ ಅಂತ, ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ನಾನೇನು ಅವರ ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನೋಡಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ... ಅದಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕೋಪ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಕೋಪ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಕಣೋ...! ಹೋದ ವಾರ ಪೂರ್ತಿ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಈ ವಾರ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿನಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ ಸಂದೇಹಗಳು ಮುಗಿಯಿತ...? ಇನ್ನೂ ಇದ್ದಾವಾ...???

ಮನು : ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಸಂದೇಹಗಳು ಇದ್ದಾವೆ ಅಮ್ಮ...!!! ಕೇಳಲಾ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹ್ಮ್ಮ್... ಹ್ಮ್ಮ್...

ಮನು : ನಡೆಯುವಾಗ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಅವು ಭಾರವಾಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ವಾ ಅಮ್ಮಾ...? ಕೆಲವರಿಗೆ ಅವು ತುಂಬಾ ದಪ್ಪಗೆ ಭಾರವಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ ಅಲ್ವಾ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ತನ್ನ ಮಗ ಮೊಲೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು) ಲೋ... ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಹೇಳಲು ಎಷ್ಟು ನಾಚಿಕೆ, ಸಂಕೋಚ ಆಗುತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾ...? ಅವು ಭಾರವಾಗಿ ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ...! ಸಾಕಾ...?

ಮನು : ಮತ್ತೆ ನಿನಗೆ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ಮಗನ ನೋಟ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಲಂಗದ ಒಳಗೆ ಪರಾಮರ್ಶಿಸುತ್ತಿದ್ದಾವೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದೆ) ನನಗೂ ಭಾರವಾಗಿ ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ...! ಮಾಮೂಲಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ...!!

ಮಗನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಚೇಷ್ಟೆಗಳನ್ನು ಎಷ್ಟೇ ನಿಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದರೂ, ಈಗ ಅವು ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಭಾರವಾಗಿ, ಈಗ ತಾಯಿಯಲ್ಲಿನ ಹೆಣ್ತನ ನಿಯಂತ್ರಣ ತಪ್ಪಿ, ಮದನ ಮಕರಂದದ ಚುಕ್ಕೆಗಳಿಂದ ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನ ವದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಬಟ್ಟೆ ಹಿಂಡಿದ್ದು ಆಯ್ತಲ್ಲ...! ಇನ್ನು ನಡಿ ಹೊರಗೆ... ನಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬರ್ತೀನಿ...! (ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಯೋನಿಸ್ರಾವದಿಂದ ತನ್ನ ಗಂಟಲು ಒಣಗಿ ಹೋದ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದಳು).

ಮನು : ನಿನ್ನ ಲಂಗ ಒಗೆದಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾ...???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನೀನು ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೆ ಅದು ಹೇಗೋ ಆಗುತ್ತದೆ...?

ಮನು : ಸರಿ ಅಮ್ಮಾ...! ನಾನು ಹೋಗ್ತೀನಿ...! ನೀನು ಬೇಗ ಬಾ...!

ಸೋಪ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅತ್ತ ತಿರುಗಿದಳು.

ಮನು : ಅಯ್ಯೋ ಅದೇನಮ್ಮ ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟೋಂದು ಕೊಳೆ ಇದೆ...? ನೀನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬೆನ್ನು ಉಜ್ಜಿ ಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ವಾ...? ಸರಿ ಇರು ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು ಉಜ್ಜಿ, ಸೋಪ್ ಹಾಕ್ತೀನಿ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅಯ್ಯೋ ಅದೆಲ್ಲಾ ಏನೂ ಬೇಡ...! ನಾನೇ ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಮೊದಲು ನೀನು ಹೊರಗೆ ನಡಿ...!

ವರ ಮನು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಲು ದಾರಿ ಬಿಟ್ಟು ಅತ್ತ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಳು. ಅಮ್ಮನ ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಪಿರ್ರೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ತನ್ನ ನಿಗುರಿ ನಿಂತಿದ್ದ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಅಂಗೈನಿಂದ ಅದುಮಿಕೊಂಡನು. ಒಂದು ಜಗ್ ನೀರು ತೆಗೆದು ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸುರಿದನು. 

ನೀರಿನಿಂದ ವದ್ದೆಯಾದ ಅಮ್ಮನ ಲಂಗ ಇನ್ನೂ ಅವಳ ಚರ್ಮಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು, ಪಿರ್ರೆಗಳ ಷೇಪು, ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯದ ಸೀಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಈಗ ಅವುಗಳ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪ ಮನುಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ... ಯಾಕೋ ನೀರು ಹಾಕಿದೆ...? ಹೊಡಿತೀನಿ ನೋಡು...!!!

ಮನು : ಅಯ್ಯೋ... ನೀನೇನಮ್ಮ ನನ್ನ ಹೊಡೆಯುವುದು...? ನನ್ನ ಸೆಕ್ಸಿ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇ ಹೊಡಿತೀನಿ...!!!

ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಲಂಗ ಮೇಲಿಂದ ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪಟ್ಟನೆ ಬಾರಿಸಿದನು ಮನು. ಪಚಕ್ ಅನ್ನುವ ಶಬ್ಧದ ಜೊತೆಗೆ, ಮೇರು ಪರ್ವತಗಳಿಗೆ ಭೂಕಂಪ ಆದಾಗ ಕದಲುವ ಹಾಗೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ತೋಗಾಡಿದವು. 

ಅವನು ಭಾರಿಸಿದ ಏಟಿಗೆ ಸುರುಕ್ ಅಂತ ಉರಿ ಆದ ತಿಕವನ್ನು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಅಮ್ಮನನ್ನು ನೋಡಿ, ತನ್ನ ನಿಗುರಿದ ಗೂಟವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಓಡಿ ಹೋದನು ಮನು. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ ಕೋಪ ಬರುವ ಬದಲು, ಯಾಕೋ ಸಣ್ಣನೆಯ ಕಿರು ನಗೆ ಅವಳ ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬಂದು ಮಾಯವಾಯಿತು. ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ರಸ ಉಕ್ಕಿ ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಪರಿಣಾಮವೇನೋ...!!! ಅವಳಲ್ಲಿನ ಹೆಣ್ತನ ನಿದ್ರೆಯಿಂದ ಎದ್ದೇಳಲು ಶುರು ಆಯಿತು.

ಮನು ರೂಮಿನ ಒಳಗೆ ಬಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ಬಾಗಿಲಿನ ಮೇಲೆ ದಬ್ ಅಂತ ಲಂಗ ಹಾಕಿದ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿಸಿತು. ಬಾಥ್ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ತನ್ನ ತಾಯಿ ನಗ್ನವಾಗಿ ಇದ್ದಾಳೆ. ಎರಡು ಮಕ್ಕಳ ತಾಯಿ ಆಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ಇನ್ನೂ ಬಿಗಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸಡಿಲವಾಗದೆ ಎರಡು ಪಪ್ಪಾಯ ಹಣ್ಣುಗಳು... ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಕಪ್ಪನೆಯ ಬಾದಾಮಿಯ ಹಾಗೆ ಇರುವ ಮೊಲೆ ತೊಟ್ಟುಗಳು ಬಿರುಸಾಗಿ ಮೇಲೆ ನೋಡುತ್ತಾ... ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕರಿ ಮಣಿ ಸರ... ನುಣ್ಣನೆಯ ಭುಜಸ್ಕಂದಗಳು... ಅವುಗಳ ಕೆಳಗೆ ಮತ್ತೇರಿಸುವ ಕಂಕುಳು... ಅವುಗಳಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಇಣುಕಿ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಕಪ್ಪನೆಯ ಕೂದಲಿನ ಕಾಡು... ಹಾವಿನ ಹಾಗೆ ಬಳಕುವ ಸಣ್ಣನೆಯ ಹೊಟ್ಟೆ... ಅದರ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಸೊಂಟದ ಮಡಿಕೆಗಳು... ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿರುವ ನಾಭಿ... ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಬ್ಬಿರುವ ಕೆಳಹೊಟ್ಟೆ... ಅದರ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು ಹುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಸ್ಟ್ರೆಚ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್... ಎತ್ತರವಾದ ಸಿಂಹಕಟಿ... ಸಣ್ಣನೆಯ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಉಡುದಾರ... ಬಾಳೆದಿಂಡುಗಳ ಹಾಗೆ ಇರುವ ದಪ್ಪನೆಯ ತೊಡೆಗಳು... ಅವುಗಳ ಸಂಗಮ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪನೆಯ ಕಾಡು ಆವರಿಸಿರುವ ರತಿದ್ವಾರ... ಅದರಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದಾಗ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಮೀನಖಂಡಗಳು... ಸುಂದರವಾದ ಪಾದಗಳು... ಆ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಚೈನುಗಳು... ಕಾಲಿಗೆ ಕಾಲುಂಗುರ... ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಿಗುರಿ  ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ ಮನು.

ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಸಣ್ಣ ತೂತು ಇದೆಯೇನೋ ಅಂತ ಆಸೆಯಿಂದ, ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ನಿರಾಶೆಯೇ ಉಳಿಯಿತು. ಕೈಯ್ಯಿ ಅದರ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅದು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದೆ. ಮೆದುಳು ಪಾದರಸದ ಹಾಗೆ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅಮ್ಮನ ತುಲ್ಲಿನ ದರ್ಶನಕ್ಕೋಸ್ಕರ. 

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಷವರ್ ನಿಂತಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಹಾಲ್ ಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತನು. ಟವಲ್ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಮಿಂಚಿನ ಹಾಗೆ ಹೋಗಿದ್ದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದನು. 

ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮೊರದಗಲ ಆದವು. ಮುಕ್ಕಾಲು ಭಾಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೊಡೆಗಳು ದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಇಂಪು ಮಾಡಿದವು. ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ನೋಡಿದ್ದರೆ, ಕಪ್ಪನೆಯ ಮುಕುಳಿ ಪೊದೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತೇನೋ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು. 

ಅಲೆಮಾರದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ  ಹೊತ್ತು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಮಗನನ್ನು ಕರೆದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. "ಮನು...! ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಒಂದು ಸಹಾಯ ಮಾಡೋ...!!!" ಅಂದಳು. 

ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ನಿಂತು, ದೇಹವನ್ನು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ತಲೆಯನ್ನು  ಮಾತ್ರ ಹೊರಗೆ ಹಾಕಿ, ಕರುಣಾಭರಿತ ಮುಖದೊಂದಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದಳು ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ. ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ ಮನುಗೆ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮೇಲ್ಭಾಗ, ಆಕೆಯ ಒಂದು ಭುಜ, ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ನುಣ್ಣನೆಯ ತೊಡೆಯ ಸ್ವಲ್ಪ ಭಾಗವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿನ್ನುವ ಹಾಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. 

ಮನು : ಹೇಳಮ್ಮ...!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಣಗಿ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ...! ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋಗಿ ತಂದು ಕೊಡು ಪ್ಲೀಸ್...!!!

ಮನು : ಯಾವ ಬಟ್ಟೆಗಳು ಅಮ್ಮಾ...?

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ಮಗನ ಹತ್ತಿರ ಬ್ರಾ ಪ್ಯಾಂಟಿ ಅಂತ ಹೇಳಲು ನಾಚಿಕೆ ಆಗಿ) ಎಲ್ಲಾ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನೂ...!!!

ತಕ್ಷಣ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಓಡಿದನು ಮನು.

ಮನು : ಅಮ್ಮ ಇನ್ನೂ ಬಟ್ಟೆಗಳು ಒಣಗಿಲ್ಲ...! ಎಲ್ಲಾ ಹಾಗೆ ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದಾವೆ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರ ಉಂಟಾಯಿತು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಆ ಇನ್ನರ್ಸ್ ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ...!!!

ಮನು : ಇನ್ನೆರ್ಸ್ ಅಂದ್ರೆ...! ಬ್ರಾ ನಾ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಒದ್ದಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾ) ಮ್ಮ್... ಮ್ಮ್... ಹಾಗೆ ಪ್ಯಾಂಟಿಯನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ...!!!

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ... ಇಲ್ಲಿ ಬ್ಲೂ ಕಲರ್, ರೆಡ್ ಕಲರ್ ಚಡ್ಡಿಗಳು ಇದ್ದಾವೆ...! ಯಾವುದನ್ನು ತರಬೇಕು...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾ) ಯಾವುದೋ ಒಂದು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾರೋ...!!!

ಮನು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ಬ್ರಾ ಮತ್ತು ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದ ಪ್ಯಾಂಟಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕೆಳಗೆ ಬಂದು ತನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಯೌವ್ವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಗನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದೇಹದ ಖಾಸಗಿ ಅಂಗಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಖಾಸಗಿ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಯ್ತು. ಅವುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಗನ ಕೈಗಳು, ಅವುಗಳು ಮುಚ್ಚುವ ತನ್ನ ಖಾಸಗಿ ಅಂಗಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ ಫೀಲ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. 

ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮುಖ ಕೆಂಪಗೆ ಆಯ್ತು. ಅವುಗಳನ್ನು ಮಗನ ಕೈಯಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು. ಟವಲ್ ಮೇಲೆ ಎತ್ತರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಮನು ಹಾಗೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟನು. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ಬಂಗಾರ...! ಮರೆತು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಹಾಗೆ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಚ್ಚು...!!!

ಮನು : ಅಮ್ಮ... ನಾನು ತಂದಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟಿನಾ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹೌದೂ ಕಣೋ...!! ಯಾಕೆ...???

ಮನು : ಅದು ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಇದೆ ಅಲ್ವಾ... ಅದಕ್ಕೆ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅದಕ್ಕೆ ಎಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಇದೆ ಕಣೋ ಮುದ್ದು...! ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ...!!!

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ...! ಅಷ್ಟೋಂದು ಟೈಟ್ ಆಗಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ರಕ್ತಪ್ರಸರಣೆ ನಿಂತು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಲ ಹಾಕ್ಕೋ...! ಎಷ್ಟು ಟೈಟ್ ಆಗಿ ಇದೆ ಅಂತ ನೋಡ್ತೀನಿ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಛೀ... ಹೋಗೋ... ನಾಚಿಕೆ ಇಲ್ಲದವನೆ...!!!

ಮನು : ಅವತ್ತು ಜಿರಳೆ ತೂರಿದಾಗ ತೋರಿಸಿದ್ದೆ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಅವತ್ತು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಭಯ ಆಗಿತ್ತು...!

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ...! ನಿನ್ನ ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ...!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹಠ ಹಿಡಿದರೆ ಬಿಡಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ ನೀನು...? ಸರಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಇರು... ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ತೋರಿಸುತ್ತೇನೆ...!!!

ಮನು : ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಾ...? ಅದು ಹೇಗೆ...??

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿ...!!!

ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಗೆ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ, ಮನಸ್ಸೆಲ್ಲಾ ಕಾಮದ ವಾಂಛೆಯಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಯಿತು. ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ತನ್ನ ತಾಯಿ ನೀಟಾಗಿ ರೆಡಿ ಆಗಿ, ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಿಚನ್ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ...! ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ...??

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....

ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಕಥೆಯನ್ನು ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ತುಲ್ಲು ತುಣ್ಣೆಗಳಿಗೆ ಮಜಾ ಕೊಡುತ್ತಾ ಇರಿ.

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಬರೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸ manoj93422@gmail.com.