ಕೂಡಿ ಬಾಳಿದರೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖ 1

 

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೆ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನೋಜ್. ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕಥೆಗಳು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ, ನಿಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ರಂಜಿಸಲು ಮತ್ತೂಂದು ಕಥೆಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರೂ ಕಥೆಯನ್ನು ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಓದಲು ತಿಳಿಸಿ. ಹಾಗೆ ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ತಿಳಿಸಿ. ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ...

ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಯಾವುದೋ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಜಗಳ ಆಡಿದ್ದರು. ಅದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಅಮ್ಮ ತನ್ನ ತವರು ಮನೆಯಿಂದ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ತರಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ದಿನಾಲೂ ಜಗಳ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ಆ ಒಂದು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜಗಳ ಆಡಿ, ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದವನು ಮತ್ತೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಅವತ್ತಿನಿಂದ ನನಗೂ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೂ ಎಲ್ಲವೂ ಅಮ್ಮನೇ ಆಗಿದ್ದಳು. ನಾನು ಈಗ ಡಿಗ್ರಿ ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಂಗಿ ಇವಾಗ PUC ಓದುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಇರುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಗಂಡು ದಿಕ್ಕು ಅದು ನಾನೇ. ಅಮ್ಮನನ್ನು ಮತ್ತು ತಂಗಿಯನ್ನು ಕಣ್ಣಿನ ರೆಪ್ಪೆಯ ಹಾಗೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಇದೆ. 

ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ಹೆಸರು ರುಕ್ಮಿಣಿ. ತುಂಬಾ ಧೈರ್ಯವಂತೆ. ಅಪ್ಪ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ನಂತರ ಇದ್ದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಒಂದು ಕಿರಾಣಿ ಅಂಗಡಿಯನ್ನು ಇಟ್ಟು, ತುಂಬಾ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. 

ನನಗೆ ಸ್ಕೂಲ್ ರಜೆ ಇದ್ದಾಗ ನಾನು ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಕೂತಿರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಾಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಬರುವವರು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಅದೊಂದು ರೀತಿ ನೋಡುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆ. ಯಾರಾದರೂ ಅಪ್ಪನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದರೆ ಅಮ್ಮ ಏನೂ ಹೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನನಗೂ ಸಹ ತುಂಬಾ ಕೋಪ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. 

ಅಮ್ಮ ಹಾಗಾಗ ನಮ್ಮನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಕರೆದು "ಯಾವ ಗಂಡಸು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳದ ಹಾಗೆ ನಾನು ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ!!!" ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಕೆಲವು ಗಂಡಸರು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಮತ್ತೇ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅಮ್ಮ ಒಪ್ಪಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾರಾದ್ರೂ ಬಲವಂತ ಮಾಡಿದರೆ "ನಾನು, ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು... ಇಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚ...!" ಅಂತ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದ ಹಾಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿ ಮುಗಿದಮೇಲೆ ನಾನು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ತಂಗಿ ಉಮಾ ಮಾತ್ರ ಯಾವಾಗಲೂ ಕನ್ನಡಿ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಮೇಕಪ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೇ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಶೋಕಿಗಳು ಜಾಸ್ತಿ ಇದ್ದವು. 

ಉಮಾಗೆ ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಮದುವೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವಳಿಗೂ ಸಹ ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳು, ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಅಂದರೆ ಅಲರ್ಜಿ. ಹಾಯಾಗಿ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವುದೇ ಮೇಲು ಅಂತ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಯಾರನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಗೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ ನಿರ್ಣಯಿಸಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಅಮ್ಮ ಅವಳಿಗೆ ಮದುವೆ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಳು. 

ಪ್ರತಿ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲೂ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದುದು ಒಂದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ "ಹುಡುಗಿಯ ತಂದೆ ಎಲ್ಲಿ?" ಅಂತ. ಇದರಿಂದ ಅಮ್ಮ ತುಂಬಾ ನೊಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಎಲ್ಲರೂ ಹೊರಟು ಹೋದ ಮೇಲೆ ನಾನು "ಅಮ್ಮ ನೀನು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಪ್ಪನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಿಯ...! ಯಾರೋ ಏನೋ ಕೇಳಿದರು ಅಂತ ನೀನು ಯಾಕೆ ನೊಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯ...?" ಅಂತ ನಾನು ಧೈರ್ಯ ಹೇಳಿದಾಗ ಸಣ್ಣಗೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಉಮಾ ಸಹ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು "ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೊಬೇಡ ಅಮ್ಮ" ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. 

ಕೆಲವರಿಗೆ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಇಷ್ಟವಾದರೂ ಸಹ ಹುಡುಗನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿ ಅವರೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಒಂದು ದಿನ ರಾಜಾ ರಾಮ್ ಮೋಹನ್ ರಾಯ್ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಓದುತ್ತಾ, ಅವರು ಬಾಲ್ಯ ವಿವಾಹವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿದ್ದು ಹಾಗೂ ವಿಧವಾ ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದನ್ನು ಓದಿ, ಅಮ್ಮನಿಗೂ ಸಹ ಮತ್ತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿದರೆ ಹೇಗೆ ಅನ್ನುವ ಯೋಚನೆ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಬಂದಿತು. 

ಅಮ್ಮನ ವಯಸ್ಸ ಜಾಸ್ತಿ ಏನೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಮದುವೆ ಆಗಿತ್ತು. ಈಗ ಸುಮಾರು 38 ವರ್ಷಗಳು ಇರಬಹುದು. ಅಮ್ಮ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೆ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಮದುವೆ ಆಗುತ್ತಾರೆ. 

ಇದೆ ವಿಷಯವನ್ನು ನನ್ನ ತಂಗಿಗೂ ಹೇಳಿದೆ. ಅವಳೂ ಸಹ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು. ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಹೇಗಾದ್ರೂ ಮಾಡಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಮರು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕು ಅಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಂಡೆವು. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಉಮಾ ಇಬ್ಬರೂ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆವು.

ನಾನು : ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಾಡಬೇಕು...!

ಯಾವಾಗಲೂ ತುಂಟಾಟ ಮಾಡುತ್ತ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು, ಇಂದು ಇಷ್ಟು ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಇರುವುದು ನೋಡಿ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಅನ್ನಿಸಿತು.

ಅಮ್ಮ : ಏನ್ರೋ ಅದು...? ಹೇಳ್ರಿ...!

ಉಮಾ : (ತಕ್ಷಣ) ಅಮ್ಮಾ... ನೀನು ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯವಳು... ಆದರೆ....

ಅಮ್ಮ : (ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡದು ಮಾಡಿ ನೋಡುತ್ತಾ) ಹ್ಮ್ಮ್... ಆದರೇ...? ಹೇಳು...!

ಉಮಾ : ನಮ್ಮನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದರಲ್ಲಿ ನೀನು ನಿನ್ನ ವಿಷಯವನ್ನೇ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಿಯಾ ಅಮ್ಮಾ...!

ನಾನು : (ತಕ್ಷಣ) ನೀನು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಅಮ್ಮಾ...!

ಅಮ್ಮಾ : (ನಗುತ್ತಾ) ನೀವಿಬ್ಬರೂ ನನಗೆ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು ಇದ್ದ ಹಾಗೆ... ನೀವು ನನಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಕಷ್ಟ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ...! ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇದ್ದೇನೆ ಕಣ್ರೋ...!!

ಉಮಾ : ಅಂದರೆ ಅದಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾ...! ನೀನು ನಿನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಅಲ್ವಾ...!!

ಅಮ್ಮ : (ಉಮಾ ಹೇಳಿದ್ದು ಅರ್ಥವಾಗದೆ) ಅಂದ್ರೇ...???

ಉಮಾ : ನೀನು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮರೆತು, ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಅಮ್ಮ...!!!(ಅಂತ ಹೇಳಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು).

ನಾನು : (ತಕ್ಷಣ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದೆ).

ಅಮ್ಮ : (ಏನೂ ಅರ್ಥವಾಗದೆ) ಅಸಲಿಗೆ ನೀವು ಏನು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ...???

ನಾನು : ಅಮ್ಮಾ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ತುಂಬಾ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ...! ನೀನು ಮತ್ತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...!!!(ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಮ್ಮನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿ ಥಟ್ಟನೆ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದೆ).

ಅಮ್ಮ : (ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾ) ಏನೂ...? ನನಗೆ ಮದುವೆನಾ...? ಮತ್ತೂಂದು ಮದುವೆನಾ... ? ನೋಡಿ...! ನನಗೆ ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು...! ಬೇರೆ ಯಾರೋ ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯೆ ಬಂದು, ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಬಾರದು...! ನನಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಅವನ ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದುಬಿಡುವುದು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ...!!!

ಅಮ್ಮನ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನೋವು ಮತ್ತು ಕೋಪ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ಉಮಾ : ಅಮ್ಮಾ... ಅದೆಲ್ಲ ನಮಗೂ ಗೊತ್ತು...! ಆದರೆ ನೀನು ಮತ್ತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ...!! ಆತ ಯಾರೇ ಆದರೂ ಆತನನ್ನು ನಮ್ಮ ತಂದೆಯಾಗಿ ನಾವು ಅಂಗೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ...!!!

ಅಮ್ಮ : (ಕೋಪದಲ್ಲಿ) ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಮದುವೆಗೆ ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಇರುವಿರಾ...???

ಉಮಾ : ಅಮ್ಮಾ... ಹಾಗೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲ... ಆದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಸಂಗಾತಿ ಇರಬೇಕು ಅಲ್ವಾ... ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ...!!!

ಅಮ್ಮ : ನೋಡು ಉಮಾ...! ನನಗೆ ಗಂಡಸರ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆಯೇ ಇಲ್ಲ...! ಈಗ ನಾನು ನಂಬುವುದು ನನ್ನ ಮಗಳಾದ ನಿನ್ನನ್ನೂ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮಗನಾದ ರಾಜನನ್ನು...!! (ಅನ್ನುತ್ತಾ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡಳು).

ಆ ದಿನದ ನಂತರ ಮತ್ತೇ ಯಾವತ್ತೂ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.

ಒಂದು ಸಲ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಒಂದು ಪುಣ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸ ಹೊರಟೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಲಾಡ್ಜ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೂಮ್ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಪಡೆದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಅಮ್ಮನನ್ನು ನೋಡಿ ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅಮ್ಮ ಬಂದು ನನಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ನಾನು ಹೋಗಿ "ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾದರೂ ಕಾಣಿಸಿದರೆ ಕೈ ಕಾಲು ಮುರಿದು ಹಾಕ್ತೀನಿ ನನ್ನ ಮಗನೇ" ಅಂತ ಸರಿಯಾಗಿ ವಾರ್ನ್ ಮಾಡಿದೆ.

ಅವನು ನನ್ನ ಅವಾಜ್ ಗೆ ಹೆದರಿಕೊಂಡು ಓಡಿ ಹೋದ. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋದಾಗ ಅಮ್ಮ "ನನ್ನ ಬಂಗಾರ" ಅಂತ ನನಗೆ ಒಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟಳು.

ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆವರಿನ ಹನಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನಾನು ಕರ್ಚೀಫ್ ನಿಂದ ವರೆಸಲು ಹೋದಾಗ, ಅದು ಜಾರಿ ಅಮ್ಮನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಅದನ್ನೂ ವರೆಸಲು ಹೋದಾಗ ಅಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿ ನನ್ನ ಕೈ ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿತು. "ಅಯ್ಯೋ ಸಾರಿ ಅಮ್ಮಾ...! ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ...!" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲಿಂದ ಕೈಯನ್ನು ತೆಗೆದೆ.

ಅಮ್ಮ ನಗುತ್ತಾ "ದೊಡ್ಡ ಹೀರೊ ಆಗೋಗಿದ್ದಿಯ ಕಣೋ...!" ಅಂದಳು.

ನಮ್ಮ ಊರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಉಮಾಳನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಹೀಗೆ ಟೀಜ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ಸಹ ನಾನು ಹೀಗೆ ಹೋಗಿ ಅವಾಜ್ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗ ಉಮಾ ಸಹ ಅಮ್ಮನ ಹಾಗೆ ನನ್ನನ್ನು "ನೀನು ಹೀರೊ ಅಣ್ಣಯ್ಯ!" ಅಂತ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಆ ಪುಣ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ವಾಪಸ್ ಬರುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕಲ್ಯಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬರಲು ಮೂರೂ ಜನ ಹೊರಟೆವು. ಉಮಾ ಲಂಗ ದಾವಣಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳು. ನಾನು ಲುಂಗಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಅಮ್ಮ ಎಲೆ ಹಸಿರು ಸೀರೆಯನ್ನು ಉಟ್ಟಿದ್ದಳು. 

ಅಮ್ಮ ಕಲ್ಯಾಣಿ ದಡದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು. ಉಮಾ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಆಟ ಆಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಳು. ನಾನು ಕಲ್ಯಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಈಜು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಾನು ಹಾಗೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದೆ. ಅಮ್ಮ ಯಾವುದೋ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಳು. ತಣ್ಣನೆಯ ತಂಗಾಳಿಗೆ ಅವಳ ಸೆರಗು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಪಟ ಪಟ ಅಂತ ಹಾರಾಡುತ್ತಿತ್ತು. 

ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು ಜಾರಿ ಬಿಗಿಯಾದ ಜಾಕೆಟ್ ನಿಂದ ಅಮ್ಮನ ಗುಂಡನೆಯ ಮೊಲೆಗಳು ಕಂಡವು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ನನ್ನ ಮನದಲಿ ಏನೊ ಅಲೆಗಳ ತಾಕಲಾಟ... ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಹಾಗೆ ನೋಡಿದ್ದರೂ ಯಾವುದೇ ಕೆಟ್ಟ ಭಾವನೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇವತ್ತು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಆಗುತ್ತಿದೆ. 

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೀರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಎದ್ದ ಉಮಾಳನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಅವಳ ವದ್ದೆ ದೇಹ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದ ನನಗೆ ದೇಹವೆಲ್ಲ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏನೇನೋ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಅಮ್ಮ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಮ ದೇವತೆಗಳ ಹಾಗೆ ಕಂಡರು ನನಗೆ ಆ ಕ್ಷಣ. ನಾನು ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆ. 

ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಲುಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಎದ್ದಿದ್ದ ಗುಡಾರವನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾ ಉಮಾ "ಅಣ್ಣಾ... ಯಾರನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡೆಯೋ..?" ಅಂದಳು ಮೆತ್ತಗೆ. ತಕ್ಷಣ ನಾನು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಟವಲ್ ಅದರ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು "ಹೇ... ತುಂಟ ಹುಡುಗಿ... ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚು...!" ಅಂತ ಹೇಳಿದೆ.

ಅಮ್ಮ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ನನ್ನ ತಂಗಿ ನಮಗೆ ನಾವೇ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರು. ಉಮಾ ಹೊರಗೆ ಬಂದು "ಅಮ್ಮಾ... ಅಣ್ಣಾ ಯಾರ ಬಗ್ಗೆಯೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ... ಅಲ್ವೇನೋ ಅಣ್ಣಯ್ಯ...?" ಅಂತ ಆಟ ಆಡಿಸಿದಳು. ಅಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕಳು.

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಬರೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಇಮೇಲ್ ವಿಳಾಸ manoj93422@gmail.com.