ಕಾಮುಕ ಕುಟುಂಬವೊಂದರಲ್ಲಿ 45

 

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನೋಜ್. ಕಾಮುಕ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಗತ. ನನ್ನ ಕಥೆ ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರೂ ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿ. ದಯವಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರೂ ಹಿಂದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಓದಿ ನಂತರ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಓದಿ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿ ವಿನಂತಿ. ಇದು ನೈಜ ಘಟನೆ ಅಲ್ಲಾ. ಇದು ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆ. ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ.

ಶ್ರಾವಣಿ ಬಗ್ಗಿದಾಗ, ಕಿರಣ್ ತನ್ನ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಅವಳ ತಿಕದಲ್ಲಿ ತೂರಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಸಿಂಧೂ "ನಾನು ಇದ್ದೀನಿ ಅಲ್ವಾ, ಇರು ಬಾವಾ ನಾನೇ ಇಡ್ತಿನಿ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ವ್ಯಾಸಲಿನ್ ಡಬ್ಬ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ತುಣ್ಣೇ ಪೂರ್ತಿ ವ್ಯಾಸಲಿನ್ ಬಳಿದು, ತುಣ್ಣೆಯ ಗುಂಡನ್ನು ಶ್ರಾವಣಿ ತಿಕದ ತೂತಿಗೆ ಆನಿಸಿ, "ಇನ್ನು ಶುರು ಹಚ್ಕೋ ಬಾವಾ" ಅಂದಳು ಸಿಂಧೂ.

ಕಿರಣ್ : ನಿಮ್ಮನ್ನು ಯಾರು ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಾರೋ ಅವರು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು ಕಣ್ರೆ!!!

ಸಿಂಧೂ : ಅವರು ಅಲ್ಲಾ ಬಾವಾ, ಅವನು ಅನ್ನು! ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಒಬ್ಬನೇ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಹೀಗೆ ದೆಂಗಬೇಕು. ಡೈಲಿ ಹೀಗೆ ಆಗದೇ ಹೋದರೂ ಒಂದು ದಿನ ನನ್ನ ಒಂದು ದಿನ ಅವಳನ್ನು ದೆಂಗುತ್ತಾ ಇರಬೇಕು!!! 

ಕಿರಣ್ ಸೊಂಟವನ್ನು ಮೆತ್ತಗೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ನೂಕಿದನು. ಶ್ರಾವಣಿ ತಿಕವನ್ನು ಸೀಳಿಕೊಂಡು ಕಿರಣ್ ತುಣ್ಣೇ ಒಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾ ಇದ್ದರೇ, ಶ್ರಾವಣಿ ಬಾಯಿಂದ ಜೋರಾದ ಕೇಕೆ ಅಯ್ಯೋ... ಅಮ್ಮಾ... ಅನ್ನುತ್ತಾ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿತು. ಸಿಂಧೂ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಶ್ರಾವಣಿ ಬಾಯಿಗೆ ತನ್ನ ತುಲ್ಲನ್ನು ಅಡ್ಡ ಇಟ್ಟು ಅದುಮಿಕೊಂಡು, ಶ್ರಾವಣಿ ಬಾಯಿಂದ ಶಬ್ಧ ಬರದಂತೆ ತಡೆದಳು. ಶ್ರಾವಣಿ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಅಗಲಿಸಿ, ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗಿ, ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹಿಸುಕುತ್ತಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ನುಗ್ಗಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಶ್ರಾವಣಿ ಅಸಹನೆಯಿಂದ ಕದಲುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಿರಣ್ ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವಾಗಿ ಪೂರ್ತಿ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಶ್ರಾವಣಿ ತಿಕದ ಒಳಕ್ಕೆ ತೂರಿಸಿ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ತೂಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿದನು. ಶ್ರಾವಣಿ ತನಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಿಹಿಯಾದ ನೋವನ್ನು ಸಿಂಧೂಗೂ ಸಹ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡಳೊ ಏನೋ ತನ್ನ ಬೆರಳನ್ನು ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಲ್ಲಿ ತೂರಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಳು. ಸಿಂಧೂ ಲೇ ಏನೇ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ಸೂಳೆ!!! ನಿನಗೆ ನೋವಾದ್ರೆ ಬಾವನಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕು! ಅದು ಬಿಟ್ಟು ನನಗೆ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿಯ!!!??? ಸರಿ ಇಡೋದೇನೋ ಇಟ್ಟೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಆ ವ್ಯಾಸಲಿನ್ ಆದ್ರೂ ಹಚ್ಚೆ ತಾಯಿ ಉರೀತಾ ಇದೆ" ಅಂದಳು. 

ಕಿರಣ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾ, ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗಿ ಶ್ರಾವಣಿ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ "ಹೇಗಿದೆ ಶ್ರಾವಣಿ" ಅಂತ ಕೇಳಿದನು. ಶ್ರಾವಣಿ "ಸ್ವಲ್ಪ ನೋವು ಇದೆ, ಆದರೆ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಅನೂಹ್ಯ ಸುಖ ಸಿಗುತ್ತಿದೆ ಬಾವಾ! ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ತುಣ್ಣೇ ನನ್ನ ಸಣ್ಣ ತಿಕದ ಒಳಗೆ ತೂರಿರುವುದೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ! ಹಾಗೆ ದೆಂಗು ಬಾವ, ನೋವಿನದು ಏನಿದೆ, ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಇಂತಾ ನೋವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಲ್ವಾ!!! ಹಾಗೆ ತೂರಿಸು ಬಾವಾ! ಒಳಗೆ ಎಲ್ಲೊ ತಗುಲುತ್ತ ಇದೆ!! ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಒಂತರಾ ಕಾಮೋದ್ರೇಕದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ!!! ಜೋರಾಗಿ ನುಗ್ಗಿಸು ಬಾವಾ!!!" ಅನ್ನುತ್ತಾ ತಿಕವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿದಳು. ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಿಂದ ಬೆರಳನ್ನು ತೆಗೆದು ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ನೆಕ್ಕುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಒಂತರಾ ಹಿತವಾಗಿ ಇತ್ತು ಸಿಂಧೂಗೆ. ಶ್ರಾವಣಿ ಮತ್ತೆ ವ್ಯಾಸಲಿನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸಿಂಧೂ ತಿಕದ ಒಳಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಬೆರಳನ್ನು ತೂರಿಸಿದಳು. ವ್ಯಾಸಲಿನ್ ಹಚ್ಚಿದ್ದರಿಂದ ಬೆರಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಮೂತ್ ಆಗಿ ಸಿಂಧೂ ತಿಕದ ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕಿರಣ್ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಶ್ರಾವಣಿ ತಿಕವನ್ನು ದೆಂಗುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ, ಶ್ರಾವಣಿ ಅದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೆರಳಿಂದ ಸಿಂಧೂ ತಿಕವನ್ನು ದೆಂಗುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ. ಹಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಶ್ರಾವಣಿ ತಿಕವನ್ನು ದೆಂಗಿದ ನಂತರ ಶ್ರಾವಣಿ "ಬಾವಾ ಸಿಂಧೂ ತಿಕ ಸಹ ರೆಡಿ ಆಗಿದೆ, ಅವಳ ತಿಕವನ್ನು ದೆಂಗು" ಅಂದಳು.

ಸಿಂಧೂ ಎದ್ದು ಬಂದು ಶ್ರಾವಣಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿದಳು. ಕಿರಣ್ ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಲ್ಲಿ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ತೂರಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ, ಶ್ರಾವಣಿ ಸಿಂಧೂ ಕೆಳಗೆ ಸೇರಿ, ಸಿಂಧೂ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ, ಅವಳ ತುಲ್ಲ ನೆಕ್ಕುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ. ಕಿರಣ್ ತುಣ್ಣೇ ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಲ್ಲಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಇಳಿಯುತ್ತಾ, ನೋವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ, ಕೆಳಗೆ ಶ್ರಾವಣಿ ಸಿಂಧೂ ತಿಕವನ್ನು ನೆಕ್ಕುತ್ತಾ ಸುಖವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ. ಇವೆರಡನ್ನೂ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗದೆ ಸಿಂಧೂ ಬಾಯಿಂದ ಮೂಲುಗಾಟದ ಶಬ್ಧ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಹಾಗೋ ಹೀಗೋ ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಲ್ಲಿ ಕಿರಣ್ ಧ್ವಜವನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನೆಟ್ಟು, ಬಾವುಟ ಹಾರಿಸಿದನು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ, ಸಿಂಧೂ ಪಿರ್ರೆಗಳಿಗೆ ಕಿರಣ್ ತೊಡೆಗಳು ತಗಲುತ್ತಾ ಚಪ್ ಚಪ್ ಎಂಬ ಶಬ್ಧ ರೂಮ್ ಪೂರ್ತಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಶ್ರಾವಣಿಯ ನೆಕ್ಕುವಿಕೆಯನ್ನು ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಿಂಧೂ ತನ್ನ ತಿಕವನ್ನು ರಾಟೆಯ ಹಾಗೆ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ. ಶ್ರಾವಣಿಯ ನೆಕ್ಕುವಿಕೆಗೆ ಸಿಂಧೂ ತನ್ನ ರಸವನ್ನು ಶ್ರಾವಣಿ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ನಂತರ ಶ್ರಾವಣಿ ಎದ್ದು ಬಂದು ಸಿಂಧೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿದಳು. ಇಬ್ಬರ ತಿಕಗಳನ್ನು ಕಿರಣ್ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕೇಯ್ದಾ. ಇನ್ನೇನು ಕಿರಣ್ ಗೆ ಬರ್ತಾ ಇದೆ ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಸಿಂಧೂ ತಿಕದಿಂದ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಆಚೆ ತೆಗೆದ. ಸಿಂಧೂ ಶ್ರಾವಣಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮೊಣಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಕಿರಣ್ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಕಿರಣ್ : ಯಾಕ್ರೆ ನಗುತ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ!!!???

ಸಿಂಧೂ : ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಾವು ನಿನ್ನ ತುಣ್ಣೇ ನೋಡಿ, ಅದು ಉಚ್ಚೆ ಮಾಡೋದು, ನಾವು ಚೀಪಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದಾಗ ಪ್ರಿಯಾ ಹಾಗ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನೆನಪಾಗಿ ನಗು ಬಂತು ಬಾವಾ!!!

ಶ್ರಾವಣಿ : ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಇಟ್ಟ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಚೀಪಿಸ್ತಾನೆ ಅಂತ ಪ್ರಿಯಾ ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಾಯ್ತು ಬಾವಾ!!!

ಕಿರಣ್ : (ಜೋರಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ) ಹೌದು... ಹೌದು... ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜ!!!

ಇಬ್ಬರೂ ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರು ಸೇರಿ ಕಿರಣ್ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಒಬ್ಬರ ನಂತರ ಒಬ್ಬರು ಚೀಪಿ, ಕಿರಣ್ ರಸವನ್ನು ಇಬ್ಬರೂ ಸಮನಾಗಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಕುಡಿದು, ಬೆಡ್ ಹತ್ತಿ ಮಲಗಿದರು. ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ರಾತ್ರಿ ಪೂರ್ತಿ ಮೂರು ಮೂರು ಸಲ ತಿಕ ದೆಂಗಿ ಮಲಗಿಸಿದನು ಕಿರಣ್. ಸಿಂಧೂ ಶ್ರಾವಣಿ ಮಲಗಿದ ನಂತರ ಕಿರಣ್ ಸಹ ಮಲಗಿ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದ.

ಯಾರೋ ಕಿರಣ್ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಯಾರು ಅಂತ ನೋಡಿದರೆ ಕೂದಲು ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು, ಉದ್ದನೆಯ ಗಡ್ಡ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಒಬ್ಬ ಹುಚ್ಚನ ಹಾಗೆ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕಿರಣ್ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದುಕೊಂಡು, ಊರಿನ ಹೊರಗೆ ಇರುವ ಊರಿನ ದ್ವಾರದ ಹತ್ತಿರ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು, ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎಡ ಭಾಗದ ಕಡೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ನಡೆದು, ಸ್ವಲ್ಪ ಮಣ್ಣನ್ನು ಅಗೆದ ಮೇಲೆ ಎರಡು ನಾಗ ಪ್ರತಿಮೆಗಳು ಹೊರಗೆ ಬಂದವು. ಕಿರಣ್ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ 32 ಹಲ್ಲುಗಳು ಕಾಣುವ ಹಾಗೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಹುಚ್ಚು, ಆದರೆ ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿನ ತೇಜಸ್ಸು ಹಚ್ಚು ಹೊಡೆದ ಹಾಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ತಕ್ಷಣ ಕಿರಣ್ ಕಾಲಿಗೆ ಏನೋ ಮೆತ್ತಗೆ ತಗುಲಿದ ಹಾಗೆ ಆಗಿ, ಕಿರಣ್ ತಲೆ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಏನು ಅಂತ ನೋಡಿದರೆ, ಒಂದು ದೊಡ್ದ ನಾಗರ ಹಾವು ಎಡೆ ಎತ್ತಿ ಕಚ್ಚಲು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಜೋರಾಗಿ ಕಿರುಚಿಕೊಂಡನು ಕಿರಣ್. ಶ್ರಾವಣಿ ಸಿಂಧೂ ಇಬ್ಬರೂ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಎದ್ದು "ಏನಾಯ್ತು ಬಾವಾ! ಏನಾದರೂ ಕೆಟ್ಟ ಕನಸು ಬಿತ್ತ!!!???" ಅಂದರು. ಶ್ರಾವಣಿ "ಲೇ ಸಿಂಧೂ ಬಾವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕುಡಿಯೋ ನೀರು ತಂದು ಕೊಡು" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕಿರಣ್ ನನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು "ಏನಾಯ್ತು ಬಾವಾ!" ಅಂತ ಅನುನಯದಿಂದ ಕೇಳಿದಳು. ಕಿರಣ್ "ಏನೂ ಇಲ್ಲ" ಅಂತ ಹೇಳಿದನು. ಸಿಂಧೂ "ತಗೋ ಬಾವಾ ನೀರು ಕುಡಿ, ಗಾಬರಿ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ನೀರು ಕುಡಿಸಿ "ಇನ್ನು ಮಲಗು ಬಾವಾ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಿರಣ್ ನನ್ನು ಮಲಗಿಸಿ, ಅತ್ತ ಒಬ್ಬಳು ಇತ್ತ ಒಬ್ಬಳು ಮಲಗಿದರು.

ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಹೊರಗೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ಸುನೀತಾ ಬಂದು ಅಪ್ಯಾಯತೆಯಿಂದ "ಏನಾಯ್ತು ಕಿರಣ್, ರಾತ್ರಿ ಯಾಕೆ ಹಾಗೆ ಕಿರುಚಿದೆ!!!???" ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು. ಕಿರಣ್ "ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಸುನಿ! ಯಾವುದೋ ಕೆಟ್ಟ ಕನಸು ಬಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ! ಸರಿ ನಾನು ಹೊಲದ ಕಡೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ, ಬಾಯ್" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೊಲದ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಒಂದು ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದನು. 'ಯಾಕೆ ಅಂತಹ ಕನಸು ಬಿತ್ತು ನನಗೆ, ಏನಾದ್ರು ತೊಂದರೆ ಇದೆಯಾ? ಇಲ್ಲಾ ಏನಾದರೂ ಒಳ್ಳೇದು ಆಗುತ್ತಾ? ಏನೋ ಬಿಡು, ಬರಿ ಕನಸಿಗೆಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟೋಂದ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಹೇಗೆ, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಾರದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಹೇಗೊ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ಹಸಿವಾಗ್ತ ಇದೆ, ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಏನಾದ್ರು ತಿಂದು ಕೆಲಸ ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ ಆಯ್ತು, ಇವತ್ತೇ ಕಡೇ ಪೂಜೆ. ನನಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಟೈಮ್ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಎದ್ದು ನಡೆದನು ಕಿರಣ್. 

ಹಾಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ 'ಹೇಗಿದ್ರೂ ಊರಿನ ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲೇ ಇದೆ, ಹೋಗಿ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗೋಣ' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಊರಿನ ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರದ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದನು ಕಿರಣ್. ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರದ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ದ ಕಲ್ಲು ಗುಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು, ದನಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಕಿರಣ್ ರಾತ್ರಿ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಸ್ಥಳದ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, "ರಾತ್ರಿ ಬಿದ್ದ ಕನಸು ನಿಜವಾ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ ಚಿರಂಜೀವಿ" ಅನ್ನುವ ಮಾತು ಕೇಳಿಸಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದನು ಕಿರಣ್. "ನನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು ಚಿರಂಜೀವಿ, ಆದರೆ ನೀನು ಈಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುವುದು ಅಷ್ಟೋಂದು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಹೊರಟು ಹೋಗು" ಅಂತ ಹೇಳಿದನು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ತುಂಬಾ ಮೃಧುವಾಗಿ. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಕಿರಣ್ ತಲೆ ಆಡಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ಮನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡನು. ಬಡಿಸಿದ ನಾಲ್ಕು ಇಡ್ಲಿಗಳನ್ನು ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿ, ಸುನೀತಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸುತ್ತಾ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆದನು ಕಿರಣ್. ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಪೂಜೆಗೆ ಹೊರಟರು. ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ಸುನೀತಾ ಇಬ್ಬರೂ ಪೂಜೆಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡರು.

ಪೂಜಾರಿ : ಅಮ್ಮಾ, ಇದು ದಂಪತಿಗಳು ಮಾಡಬೇಕಾಗಿರುವ ಪೂಜೆ. ನೀವೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಸುನೀತಾ : ನಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರು ಬಂದಿಲ್ಲ ಸ್ವಾಮೀ!

ಪೂಜಾರಿ : ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಗಂಡಸರು ಯಾರಾದ್ರೂ ಸರಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಪೂಜೆ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸಿದರೆ ಆಯ್ತು.

ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಸುನೀತಾ ನೀನು ಕಿರಣ್ ಇಬ್ಬರೂ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಿ.

ಸುನೀತಾ : ಹೌದು ಅಕ್ಕ.

ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಬಾ ಕಿರಣ್, ಸುನೀತಾ ಜೊತೆ ಕುಳಿತುಕೋ ಪೂಜೆಗೆ.

ಕಿರಣ್ : ಬೇಡ (ಅನ್ನುತ್ತಾ ತಲೆ ಅಡ್ಡಡ್ಡ ಆಡಿಸಿದನು).

ಸುನೀತಾ : (ಎದ್ದು ಕಿರಣ್ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ) ಕಿರಣ್ ನಮ್ಮ ಮದುವೆ ಆದಮೇಲೆ ಇದೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಎಲ್ಲರ ಸಮಕ್ಷಮದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ. ನನ್ನ ಮಾತು ಬೇಡ ಅನ್ನದೆ ಬಂದು ಪೂಜೆಗೆ ಕುಳಿತುಕೋ.

ಕಿರಣ್ : ಸರಿ ಆಯ್ತು (ಅಂತ ಎದ್ದು ಬಂದ).

ಪೂಜಾರಿ : ಮಗು ಈ ಬಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಾ. ರೇಷ್ಮೆ ಪಂಚೆ ಮತ್ತು ರೇಷ್ಮೆ ಅಂಗಿ ತೊಟ್ಟು ಪೂಜೆಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಕಿರಣ್ : ನನ್ನ ಹತ್ರ ಆ ಬಟ್ಟೆ ಇಲ್ಲಾ ಸ್ವಾಮೀ.

ಸುನೀತಾ : ಇದಾವೆ ಕಿರಣ್. ಇರು ತರುಸ್ತಿನಿ, ಪ್ರಿಯಾ ಬಾ ಇಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ರೂಮ್ ನಲ್ಲಿ ಬೀರು ಒಳಗೆ ಹೊಸ ರೇಷ್ಮೆ ಪಂಚೆ, ಅಂಗಿ ಮತ್ತು ಶಲ್ಯ ಇದೆ ತಗೊಂಡು ಬಾ ಬೇಗ.

ಪ್ರಿಯಾ : ಸರಿ ಚಿಕ್ಕಿ (ಅನ್ನುತ್ತಾ ಮನೆ ಕಡೆ ಓಡಿದಳು).

ಸುನೀತಾ : ಅವನ್ನು ನಿನಗೋಸ್ಕರ ತಂದಿದ್ದೆ ಕಿರಣ್! ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಗಳ ಕಾರಣ ನಿನಗೆ ಕೊಡಲು ಮರತೇ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಆದರೂ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ ಬಿಡು. ಈಗ ಅದು ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಉಪಯೋಗ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ.

ಪ್ರಿಯಾ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಕವರ್ ಅನ್ನು ತಂದು ಕಿರಣ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಳು. "ಮಗು ಆ ಪಕ್ಕದ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಬಾ" ಅಂತ ಹೇಳಿದರು ಪೂಜಾರಿ. ಕಿರಣ್ ಪಕ್ಕದ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ರೇಷ್ಮೆ ಪಂಚೆ, ಅಂಗಿ ಮತ್ತು ಶಲ್ಯ ತೊಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಬಂದನು. "ಓಹ್... ಚಂದ್ರನ ಹಾಗೆ ಮಿನುಗುತ್ತಾ ಇದ್ದಿಯಾ! ಅಚ್ಚು ಮದುವೆ ಗಂಡಿನ ಹಾಗೆ ಇದ್ದಿಯಾ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಸುನೀತಾ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿದ ಪೂಜಾರಿ. ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ ಮತ್ತು ಉಮಾ ದಂಪತಿಗಳು ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಪುರೋಹಿತರು ಮಂತ್ರ ಘೋಷಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ರಾಘವರಾಯರು ಒಳಗೆ ಬಂದರು. ಅಲ್ಲಿ ನೆರೆದಿದ್ದ ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಎದ್ದು ಆತನಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಒಳಗೆ ಬರಲು ದಾರಿ ಬಿಟ್ಟರು. "ಯಾಕೆ ಮಾವ ಇಷ್ಟೋಂದ ಲೇಟ್ ಆಗಿ ಬರೋದಾ!!!??" ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್. ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲಸ ಇತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಲೇಟ್ ಆಯ್ತು" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡರು ರಾಘವರಾಯರು. ಪುರೋಹಿತರು ಎಲ್ಲಾ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಪುರೋಹಿತರು ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ "ಮಗು ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಈ ಹಾಲಿನಿಂದ ದೇವಿಗೆ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಒಂದು ದೊಡ್ದ ಅಂಡೆಯ ತುಂಬಾ ಹಾಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು. ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಇತ್ತು ಆ ಅಂಡೆ. ತುಂಬಾ ಭಾರವಿರುವ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಸರಿ ಏನಾಗುತ್ತೋ ಆಗಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡು ದೇವಿಗೆ ಒಂದು ಸಲ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆ ಹಾಲಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅಂಡೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿದನು ಕಿರಣ್. ಅದು ತುಂಬಾ ಸುಲಭವಾಗಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬಂತು. ದೇವಿಗೆ ಹಾಲಿನಿಂದ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಸುನೀತಾ ಸಹಾ ಕಿರಣ್ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದರು. 

ಅಭಿಷೇಕ ಪೂರ್ತಿ ಆಗುತ್ತಾ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ, ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ ಮತ್ತು ಉಮಾ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ದೇವಿಗೆ ಬಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಲು ಹೇಳಿದರು ಪುರೋಹಿತರು. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ದೇವಿಗೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದರು. ರಾಘವರಾಯರು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಏನೋ ಕೋರಿಕೆ ಕೋರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ದೇವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಅಳಿಯ ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ ಬಂದು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತುಕೊಂಡನು. 

ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ : ಏನ್ ಮಾವ ದೇವರನ್ನು ಅಷ್ಟೋಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ!!! ಏನ್ ಕೊಡು ಅಂತ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ!!!???

ರಾಘವ ರಾವ್ : ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ ನಾನು ಏನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ತಿನಿ ಅಂತ! ಚಂದ್ರನನ್ನು ಸಾಯಿಸಲು ಶಕ್ತಿ ಕೊಡು, ಮತ್ತು ನೀನು ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇರು ಅಂತ ಕೇಳಿಕೊಂಡೆ!!! ಆದರೂ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಸಾಯಿಸಲು ಹೇಳಿದ್ದೆ ನಿನಗೆ. ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಆದರೂ ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ!!!(ಅಂದನು ಕೋಪದಿಂದ).

ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ : ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡಿ ಮಾವಾ! ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ರಾಜ್ ಅಂತ ಒಬ್ಬಾ ಪ್ರೊಫೆಷನಲ್ ಕಿಲ್ಲರ್ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದಾನೆ. ಅವನಿಗೆ ಸುಪಾರಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ. ಅವನು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ ಮಾವ! ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಆಗುತ್ತೆ. ನೀವು ಸ್ವಲ್ಪ ಕೂಲ್ ಆಗಿ ಇರಿ.

ರಾಘವ ರಾವ್ : ಸರಿ ಸರಿ ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀಯಾ ನೋಡೋಣ.

ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ : ಅಲ್ಲಾ ಮಾವ, ಒಂದು ಫೋಟೋ ಸಹಾ ಇಲ್ಲದೆ ನಾವು ಸಾಯಿಸಬೇಕಾಗಿರುವವನನ್ನು ಗುರುತು ಹಿಡಿಯುವುದು ಹೇಗೆ ಮಾವ!!!???

ರಾಘವ ರಾವ್ : ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಅರ್ಧ ಚಂದ್ರಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ನಾಣ್ಯದ ಅಗಲದಷ್ಟು ಒಂದು ಹುಟ್ಟು ಮಚ್ಚೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಅವನ ಬಲಗೈನ ಉಂಗುರುದ ಬೆರಳಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಮುತ್ತುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಒಂದು ಉಂಗುರ ಇರುತ್ತದೆ. ಆ ಮುತ್ತುಗಳು ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತವೆ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಇವೇ ನಮಗೆ ಅವನನ್ನು ಸಾಯಿಸಲು, ಅವನನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯಲು ಇರುವ ಗುರುತುಗಳು!!!

ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ : ಸರಿ ಮಾವಯ್ಯ ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಅವನನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯುತ್ತೇವೆ.

ರಾಘವ ರಾವ್ : ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಅವನನ್ನು ಸಾಯಿಸಿ ನನ್ನ ಹಗೆಯಲ್ಲಿ ನೀನು ಪಾಲುದಾರನಾಗು ಅಳಿಮಯ್ಯ! ನನ್ನ ನಂತರ ನನ್ನ ರಾಜಕೀಯ ವಾರಸುದಾರನಾಗಿ ನಿನ್ನನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ!!!

ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ : ಸರಿ ಮಾವಯ್ಯ, ಹಾಗೆ ಆಗಲಿ.

ಮಾವ ಅಳಿಯ ಮಾತು ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಗೇ ಬಂದರು. ಕಿರಣ್ ಸುನೀತಾ ಸಹಾ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದರು. ಮಾಮೂಲಾಗಿ ಅಮ್ಮನವರ ಜಾತ್ರೆ ಅಂದರೆ ಪ್ರಾಣಿ ಬಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಈ ಬಾರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ರಕ್ಷಣೆ ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಣಿ ದಯಾ ಸಂಘದವರ ಮನವಿಗಳಿಂದ ಸರ್ಕಾರ ಕಡೆಯ ದಿನ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಾಣಿ ಬಲಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿತ್ತು. ಅದೂ ಸಹ ಎಂಎಲ್ಎ ರಾಘವರಾಯರ ಇನ್ಫ್ಲುಯೆನ್ಸ್ ನಿಂದ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವತ್ತಿನ ದಿನ 3 ಕೋಣಗಳು, 50 ಕುರಿಗಳು, 50 ಮೇಕೆಗಳು ಹಾಗೂ 200 ಕೋಳಿಗಳನ್ನು ಬಲಿಗೆ ಸಿದ್ಧ ಮಾಡಿ ಇಡಲಾಗಿತ್ತು. 

ಸುನೀತಾ : ಬಾ ಕಿರಣ್ ನಾವು ಹೋಗಿ ನೋಡೋಣ.

ಕಿರಣ್ : ಬೇಡ ಸುನಿ, ಆ ಬಾಯಿಲ್ಲದ ಮೂಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದು ನೋಡೋಕೆ ನನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ!

ಸುನೀತಾ : ಓಹ್ ಹೌದಾ! ಹಾಗಾದ್ರೆ ಮೂಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮಾಂಸ ತಿನ್ನು ಅಂದ್ರೇ ತಿಂತೀಯಾ!!!

ಕಿರಣ್ : ಯಾರ್ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದಿದ್ದು. ನಾನು ತಿಂತೀನಿ. ಆದರೆ ಅವುಗಳ ಆರ್ಥನಾದ ಕೇಳಿದರೆ ನನ್ನ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ ತುತ್ತು ಇಳಿಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ನೋಡಲ್ಲ ಸುನಿ ಸಾರಿ.

ಕಿರಣ್ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸುನೀತಾ ಸಹ ಓಡಿ ಬಂದಳು. ಸುನೀತಾ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ, ಕಿರಣ್ ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಅವಳ ಬಳಕುವ ತಿಕವನ್ನು ನೋಡಿ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಎಲ್ಲಿತ್ತೋ ಏನೋ ಒಂದು ಕೋಣ ಕಿರಣ್ ಹಿಂದೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಕೊಂಬುಗಳಿಂದ ಇನ್ನೇನು ತಿವಿಯಬೇಕು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಪ್ರಿಯಾ ಕಿಟ್ಟನೆ ಕಿರುಚಿಕೊಂಡು ತಲೆ ಸುತ್ತಿ ಬಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟಳು. ಕಿರಣ್ ಗೆ ಗಾಬರಿಯಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಹಾಗೆ ಪ್ರತಿಮೆಯ ಹಾಗೆ ನಿಂತುಕೊಂಡನು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಬಂದು ಕೋಣದ ಕೊಂಬನ್ನು ಹಿಡಿದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಜಗ್ಗಿದನು. ಕೂದಲೆಳೆಯ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ದ ಅನಾಹುತ ತಪ್ಪಿತು. ನಂತರ ಕೋಣವನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಹಾಗ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಂದು "ಚಿರಂಜೀವಿ ನಿನ್ನ ಟೈಮ್ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ, ಯಾವಾಗಲೂ ನಿನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರವನ್ನು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಕಣ್ಣಾಗಿ ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಇರು. ನೀನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಕರ್ತವ್ಯ ಮುಗಿಯಿತು. ಇನ್ನು ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಅಷ್ಟೋಂದು ಕ್ಷೇಮವಲ್ಲ. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ನೀನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟುಬಿಡು. ನಿನಗೆ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಗುತ್ತದೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು ಹೋದ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲೋ ನೋಡಿದ್ದೀನಿ ಅಂತ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಎಲ್ಲಿ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದಾಗ 'ಆಹ್ಹ್ ಬೆಳಗ್ಗೆ ನಾನು ಊರಿನ ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರದ ಹತ್ತಿರ ನೋಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇವರೇ' ಅಂದುಕೊಂಡನು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುನೀತಾ ಶಾಕ್ ನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಪ್ರಿಯಾಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ನಂತರ ಪ್ರಿಯಾ ಮತ್ತು ಕಿರಣ್ ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಗಡಿ ಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟಳು.

ಮನೆಗೆ ಹೋದ ನಂತರ ಸುನೀತಾ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಅನಸೂಯಮ್ಮನಿಗೆ ನಡೆದ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿದಳು. ಅನಸೂಯಮ್ಮ "ಅಯ್ಯೋ, ಯಾರ ಹಾಳಾದ ಕಣ್ಣು ಬಿತ್ತೋ ಮಗು ಮೇಲೆ! ಬಾ ಕಂದ ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೀತೀನಿ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ, ಉಪ್ಪು ಮತ್ತು ಒಣ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕಿರಣ್ ಗೆ ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆದು, ಅದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನೀರು ಕಾಯಿಸುವ ಹೊಲೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದಳು. ಅನಸೂಯಮ್ಮ ಸುನೀತಾಳನ್ನು ಕರೆದು "ಸುನೀತಾ ಇವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ನೀನು ಕಿರಣ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಮಲಗು" ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು. ಸುನೀತಾ ಸರಿ ಅಮ್ಮಾ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಫೊನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಯಾರಿಗೋ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಏನೋ ಮಾತನಾಡಿ ನಂತರ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿ "ಹೋಗು ಕಿರಣ್ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಾ" ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು. ಆಗಲೇ ಸಿಂಧೂ, ಶ್ರಾವಣಿ ಮತ್ತು ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಎಲ್ಲರೂ ಮನೆ ಒಳಗೆ ಬಂದರು. ಏನ್ ಆಯ್ತು ಅಂತ ಕೇಳಿದರು ಗಾಬರಿಯಿಂದ. ಆಗ ಪ್ರಿಯಾ ಸಿಂಧೂ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ನಡೆದ ವಿಷಯವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳಿದಳು. ಅದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಅದು ಕಾಡು ಕೋಣ ಅಂತೆ, ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅದು ತನ್ನ ಕೊಂಬುಗಳಿಂದ ಚುಚ್ಚಿ 5 ಜನರನ್ನು ಸಾಯಿಸಿದೆ ಅಂತೆ. ಆ ಹುಡುಗ ಯಾರೋ ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತ ಕೂದಲೆಳೆಯ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಅಂತ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜನ ಎಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಯಾರೋ ಅಂದುಕೊಂಡೆವು. ಆ ಅದೃಷ್ಟವಂತ ನೀನೇನಾ ಬಾವಾ!!!???" ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು ಶ್ರಾವಣಿ.

ಶ್ರಾವಣಿ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಸುನೀತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಿಂದ "ಏನೇ ಆ ಮಾತುಗಳು, ನಡೀರಿ ಒಳಗೆ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಗದರಿದಳು. ನಂತರ "ನೀನು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗು ಚಿನ್ನಾ" ಅಂತ ಕಿರಣ್ ಗೆ ಹೇಳಿ ಬಾತ್ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ತಳ್ಳಿದಳು ಸುನೀತಾ. ಅದೇ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಹಾರನ್ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿಸಿದರೆ ಸುನೀತಾ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಆಗಲೇ ಫೊನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದ ಏನನ್ನೋ ತಂದು ಒಳಗೆ ಎತ್ತಿಟ್ಟಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಿರಣ್ ಸಹ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದನು. ನಾನೂ ಸಹ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡು, ಹೋಗಿ ಅವರ ಅಮ್ಮಾ ಅನಸೂಯಮ್ಮನಿಗೆ "ಅಮ್ಮ ನಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಕಿರಣ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತೇನೆ. ನೀವು ಎಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಿ ಮಲಗಿಕೊಳ್ಳಿ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಬಾತ್ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು ಸುನೀತಾ. ಸುನೀತಾ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ನೈಟಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕಿರಣ್ ಇದ್ದ ರೂಮ್ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು. ಕಿರಣ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಶರ್ಟ್ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬೆಡ್ ಮೇಲೆ ಹಾಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದನು. ಸುನೀತಾ ಬಂದು ಒಂದು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಸೀಕ್ರೆಟ್ ಆಗಿ ತರಿಸಿದ್ದ ಡ್ರಿಂಕ್ಸ್ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಳು.

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಬರೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸ manoj93422@gmail.com.