ಅಮ್ಮನ ಮೊಲೆ 5

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮನೋಜ್. ಕಥೆಯ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗಗಳು ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಸಕ್ಕತ್ ಮಜಾ ಹಾಗೂ ಥ್ರಿಲ್ ಕೊಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ ಕಥೆಯ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತ ಇದ್ದೇನೆ. ಕಥೆಯ ಮುಂಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಓದಿ ನಂತರ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಓದಬೇಕಾಗಿ ವಿನಂತಿ. ಕಥೆಯನ್ನು ನೀವೂ ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಓದಲು ತಿಳಿಸಿ. ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ...

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಸರಿ ನೈಟಿ ಬಿಡು. ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ. 

ಮನು ಏನೂ ಮಾತಾಡದೇ, ಅಮ್ಮನ ಉಬ್ಬಿದ ತುಲ್ಲನ್ನು, ಅದರ ವೈಶಾಲ್ಯತೆಯನ್ನು ಹಾಗೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ರಾಸ್ಕಲ್... ಏನೋ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಿಯಾ?

ಮನು : ಅಮ್ಮ ಜಿರಳೆ ನಿನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟಿ ಒಳಗೆ ಸೇರಿದ ಹಾಗೆ ಇದೆ. ಒಳಗೆ ಏನೊ ಕಪ್ಪಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ) ಲೋ ಅದೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡೋ!!!

ಮನು : ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಅಮ್ಮಾ. ನನ್ನಾಣೆ ನನಗೆ ಏನೊ ಕಪ್ಪಗೆ ಕಾಣುತ್ತಾ ಇದೆ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನೀನು ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗ. ಅದು ಜಿರಳೆ ಅಲ್ಲ ಬಿಡು...

ಮನು ಕೈಯಿಂದ ನೈಟಿಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಕೆಳಗೆ ಎಳೆದಳು. ಮನು ಸೀದಾ ಬಾತ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮನ ಉಬ್ಬಿದ ತುಲ್ಲನ್ನು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಜೋರಾಗಿ ತುಣ್ಣೇ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಸರ್ರ್ ಅಂತ ಸುರಿಸಿಬಿಟ್ಟನು. 

ಇತ್ತ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅವಳ ಬಾಥ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪ್ಯಾಂಟಿ ಬದಲಿಸಿದಳು. ಪ್ಯಾಂಟಿ ಬದಲಿಸುತ್ತಾ ಇರುವಾಗ, ದಟ್ಟವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದ ಕಪ್ಪನೆಯ ಶಾಟಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ತನ್ನ ತುಲ್ಲನ್ನು ನೋಡಿ, ನಗುತ್ತಾ, 'ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಜಿರಳೆ ಅಂದುಕೊಂಡನು ನನ್ನ ಮಗ. ಪಾಪ ಎಷ್ಟು ಅಮಾಯಕ ಅವನು' ಅಂದುಕೊಂಡಳು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ.

ಮನು ಆ ದಿನವೆಲ್ಲಾ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಹೇಗೆ ನಗ್ನವಾಗಿ ನೋಡುವುದು ಅನ್ನುವ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲೇ ಕಳೆದನು. ಸಂಜೆ 7 ಗಂಟೆ ಸುಮಾರಿಗೆ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋದನು.

ಮನು : ಅಮ್ಮ. ಬೋರ್ ಆಗ್ತಿದೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ವಾಕಿಂಗ್ ಹೋಗೋಣ???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಏನೋ... ಇಷ್ಟು ಹಠಾತ್ ಆಗಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ? ಬೇಡ ಬಿಡೋ ಮತ್ತೆ ಡ್ರೆಸ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಬೇಕು!!!

ಮನು : ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾ. ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನೈಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋದಾ? ಬುದ್ಧಿ ಇದೆಯಾ ನಿನಗೆ? ಐದು ನಿಮಿಷ ಇರು. ಬರ್ತೀನಿ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಹೋದಳು. ಮನು ಬಾಗಿಲ ಸಂದಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ವರ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ. ಮನು ಇದೇ ಸಮಯ ಅಂದುಕೊಂಡು "ಆಯ್ತಾ ಅಮ್ಮಾ?" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ಹೋದನು. ಅಷ್ಟೇ ಅವಕ್ಕಾಗಿ ನಿಂತನು. ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಕೇವಲ ಲಂಗದಲ್ಲಿ ಬೆನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಇತ್ತ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದ್ದರೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ಅವಳ ಬಲಿತ ತೋತಾಪುರಿ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣುಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ನುಣ್ಣನೆಯ ವಿಶಾಲವಾದ ಬೆನ್ನು, ಸೆಕ್ಸಿ ಸೊಂಟ, ಸೊಂಟದ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಸೆಕ್ಸಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಮಡಿಕೆಗಳು, ಲಂಗಾ ಕಟ್ಟು ಕೆಳಗೆ, ಎತ್ತರವಾಗಿ ಇದ್ದ ಎರಡು ಹಲಸಿನ ಕಾಯಿಗಳು... ಇವಿಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನು ಗಿಲ್ಲಿದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ ಅನ್ನುವ ವಿಷಯ ಮನುಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮನ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಥಾಟ್ ಅನ್ನು ಕಷ್ಟದಿಂದ ಅದುಮಿಕೊಂಡು, ಅಮ್ಮನ ಮುಂದಿನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತುಣ್ಣೇ ಒದ್ದಾಡಲು ಶುರು ಆಯಿತು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ಕತ್ತೆ... ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚು... ಐದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಬರ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದೆ ತಾನೆ? ಏನಷ್ಟು ಆತುರ ನಿಂಗೆ??

ಮನು : ತುಂಬಾ ಲೇಟ್ ಆಯ್ತು ಅಮ್ಮಾ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ಮೊದಲು ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚು. ನನಗೆ ನಾಚಿಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ. ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೂ ಬರಲ್ಲ...

ಮನು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದರೂ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ನಿಗುರಿದ ಗೂಟವನ್ನು ಕೈನಿಂದ ನಲುಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹಸಿರು ಸಿಂಥೆಟಿಕ್ ಸೀರೆಯನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಗಿಳಿ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಜಾಕೆಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ರೆಡಿ ಆಗಿ ಬಂದಳು. ಮನೆಗೆ ಬೀಗ ಹಾಕಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ಇದ್ದ ಪಾರ್ಕ್ ಗೆ ನಡೆದರು. ಮನು ನಡೆಯುತ್ತಾ ಎದುರಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಗಂಡಸರ ಕಡೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದನು. ಎಲ್ಲರೂ ತನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೇ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಇದ್ದಾರೆ. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಹೇಗೆ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ನೋಡು ಕಂತ್ರಿ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು... ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ವಾಕ್ ಮಾಡೋಕು ಬಿಡಲ್ಲ!!!

ಮನು : (ಅಮಾಯಕ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಹಾಗೆ ನಟಿಸುತ್ತಾ) ಹೌದು ಯಾಕೆ ಅವರೆಲ್ಲ ಹಾಗೆ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ಅಮ್ಮಾ? ಅವರು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾ?

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಛಿ... ಅವರು ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋಕೆ ಸಾಧ್ಯ? ಬೀದಿ ನಾಯಿಗಳು ಅವು. ನೀನು ಸುಮ್ಮನೆ ನಡಿ...

ಮನು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದನು. ಇಬ್ಬರು ಯುವಕರು ಹಿಂದೆ ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳ ಕದಲಿಕೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ!! ಹಿಂದೆ ಇಬ್ಬರು ಏನೋ ಮಾತಾಡುತ್ತ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ... ಅದು ಏನೋ ತಿಳಿದುಕೋ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನೀನು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನಡಿ... ನಮಗೆ ಯಾಕೆ ಅವರ ಗೋಳು...

ಮನು : ಹಾಗಾದ್ರೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನಡಿ ಅಮ್ಮ. ಅವರು ಹೊರಟು ಹೋಗ್ಲಿ!!

ಆ ಯುವಕರು ಇವರನ್ನು ಕ್ರಾಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುವಾಗ ಇಂತಹ ಗ್ರೈಂಡರ್ ಒಂದನ್ನು ನಾವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮಾಮ!" ಅಂತ ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿದನು. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವರಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿ ನಕ್ಕನು.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಛೀ... ಬೀದಿ ನಾಯಿಗಳು... ಕಂತ್ರಿ ನಾಯಿಗಳು...

ಮನು : ಅವರು ಯಾವುದೋ ಗ್ರೈಂಡರ್ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರೇ ಪಾಪ, ನೀನು ಅವರನ್ನು ಬಯ್ಯುತ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ, ಯಾಕಮ್ಮ?

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನಿನ್ನ ಜೇಡಿ ಮಣ್ಣಿನ ತಲೆಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ವಾ? ಅವರು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನೋಡಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದು!!!

ಮನು : (ಅಮಾಯಕತೆ ನಟಿಸುತ್ತಾ) ಹಿಂದೆ ನಾ? ಅಂದ್ರೇ???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮುತ್ತು ಪೋಣಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ... ಸುಮ್ಮನೆ ನಡಿ...

ಮನು : ಹಿಂದೆ ಅಂದ್ರೇ? ಸೊಂಟ ನಾ? ಅಥವಾ...

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಆ ಎರಡನೆಯದೇ... ಇನ್ನು ಮಾತಾಡದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಡಿ...

ಮನು : ನನಗೆ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಯಾಕೆ ಗ್ರೈಂಡರ್ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ???

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ನಾನು ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಾ ನಡೆಯುತ್ತಿನಾ? (ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಡೆಯುತ್ತಿನಾ ಅಂತ ಕೇಳಲು ಅಮ್ಮನ ಮನಸು ಅಡ್ಡ ಬಂದಿತು).

ಮನು: ಥೂ ಎಲ್ಲರೂ ಯಾಕೆ ಅದನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾರೆ?

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಓಹೋ... ನೀನೇನು ಬಾರಿ ಸಾಚಾ ನೋಡು... ಜಿರಳೆ ಅಂತ ಹೇಳಿ ನೀನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಹೇಳು?

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ... ನಾನು ಈಗಲೂ ಖಚಿತವಾಗಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ... ಅದು ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಜಿರಳೆನೇ! ಪ್ಯಾಂಟಿಯ ಅಂಚಿನಿಂದ ಕಪ್ಪಗೆ ಅದರ ಮೀಸೆಗಳು ಕೂಡ ಕಂಡವು ನನಗೆ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಸರಿ... ಸರಿ... ನಡಿ... ಏನೋ ಬಾಯಿ ತಪ್ಪಿ ಅಂದೆ...

ಮನು : ಅಮ್ಮಾ... ಅವರು ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಬರ್ತಾ ಇದಾರೆ!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಸುಮ್ಮನೆ ನಡಿ. ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ.

ಮನು : ಸರಿ... ಅವರು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ನಾರ್ಮಲ್ ಆಗಿ ನಡಿ ಅಮ್ಮಾ!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ... ನಾನೇನು ಬೇಕೂ ಅಂತ ಹಾಗೆ ನಡಿತೀನಾ??? ನಾನು ನಡೆಯುವುದೇ ಹಾಗೆ! ನೀನೂ ನೋಡಿದ್ದಿಯಲ್ಲ ನಾನು ಹೇಗೆ ನಡಿಯೋದು ಅಂತ??

ಮನು : ಅಮ್ಮ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದರೂ ನೀನು ಹಾಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ... ನೋಡು ಅವು ಹೇಗೆ ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾವೆ!!! ಅವರು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವುದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡು ಅಮ್ಮಾ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಲೋ ಹುಚ್ಚ... ನಾನೇನು ಬೇಕೂ ಅಂತ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ ಇದ್ದಿನಾ? ಅದಷ್ಟಕ್ಕೆ ಅದೇ ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತೆ ಕಣೋ!!! ನಾನು ನಡೆಯುವುದೇ ಹಾಗೆ!!! ಸರಿ ಅವರು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ನಡೆಯದೆ ನಿಂತುಬಿಡೋಣ!!

ಅಮ್ಮ ಮಗ ಇಬ್ಬರೂ ನಿಂತುಕೊಂಡರು. ಆ ಯುವಕರು ಇವರನ್ನು ಕ್ರಾಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾ "ಪವರ್ ಇಲ್ಲ. ಗ್ರೈಂಡರ್ ನಿಂತು ಹೋಗಿದೆ!" ಅಂತ ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರು. ಬರುತ್ತಿದ್ದ ನಗುವನ್ನು ಮನು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ತಡೆದುಕೊಂಡನು. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಮನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಆ ಬೆಂಚ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳೋಣ!!!

ಮನು : ಸರಿ ಅಮ್ಮ...

ಇಬ್ಬರೂ ಪಾರ್ಕ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬೆಂಚ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತರು. ಐದಾರು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಆ ರೋಡ್ ರೋಮಿಯೋಗಳು ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಮನು : (ನಗುತ್ತ) ಅಮ್ಮಾ ನಿನ್ನ ಫ್ಯಾನ್ಸ್ ಮತ್ತೆ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ಕೋಪದಿಂದ) ಕೊಬ್ಬಾ??? ಇನ್ಮೇಲೆ ನಾನು ಬರಲ್ಲ ಹೋಗು!!!

ಮನು : ಈಗ ಕೂತಿದ್ದಿಯ ಅಲ್ವಾ, ಇನ್ನೇನೂ ಹೇಳಲ್ಲ ಬಿಡು ಅವರು...

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ "ಗ್ರೈಂಡರ್ ಅನ್ನು ಯಾರೋ ಎತ್ತಿ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದ್ದಾರೆ!" ಅಂತ ಹೇಳಿದನು. ಮನುಗೆ ಕೋಪ ಬರುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅಮ್ಮನ ಪಿರ್ರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮನಸಿನಲ್ಲೇ ಸಂತೋಷ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : ಇನ್ನು ನಡಿ ಮನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ. ಇವರು ನಮ್ಮನ್ನು ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಕುತ್ಕೊಳ್ಳೋಕೂ ಬಿಡಲ್ಲ, ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲೋಕು ಬಿಡಲ್ಲ, ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ವಾಕ್ ಮಾಡೋಕೂ ಬಿಡಲ್ಲ.

ಮನು : ಸರಿ ಗ್ರೈಂಡರ್ ಅವರೇ!!!

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ : (ಕೋಪದಿಂದ) ಲೋ ಕಂತ್ರಿ...

ಮನು : ಸರಿ ಸರಿ ಸಾರಿ... ಸುಮ್ಮನೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದೆ ಅಮ್ಮಾ...

ಪಾರ್ಕ್ ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಘಟನೆ ಅಮ್ಮನ ಸೆಕ್ಸಿ ದೇಹದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಲು ಸಾಧನ ಆಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮನು ಖುಷಿಯಿಂದ ಹಿಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದನು. ಕಡೆಗೆ ಅಮ್ಮ ಮಗ ಇಬ್ಬರೂ ಮನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು.

ರಾತ್ರಿ 8 ಗಂಟೆ ಆಗಿತ್ತು. ಮನು "ಅಮ್ಮ ಹಸಿವಾಗ್ತಾ ಇದೆ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಮ್ಮನ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದನು. ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಒಳಗೆ ಸೀರೆ ಸೆರಗನ್ನು ಹಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚಿ ಹಿಡಿದು ಜಾಕೆಟ್ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಳು. ನುಣ್ಣನೆಯ ಸ್ಥೂಲವಾದ ಭುಜಗಳು, ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಬಿಗಿಯಾದ ಕಪ್ಪನೆಯ ಬ್ರಾ ಸ್ಟ್ರಾಪ್... ಬ್ರಾ ಸ್ಟ್ರಾಪ್ ಬಿಗಿಯಿಂದ ಉಬ್ಬಿದ ಬೆನ್ನಿನ ಸ್ನಾಯುಗಳು. ಹಲ್ಲುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ಸೆರಗು ಜಾರಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದರೆ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಶರೀರದ ಮೇಲೆ ಕಪ್ಪನೆಯ ಬ್ರಾ... ಬ್ರಾ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಕಂಕುಳ ಕೆಳಗೆ ಬ್ರಾ ದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಸದೆ ಹೊರಕ್ಕೆ ಸೀಳಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ದಪ್ಪ ಮೊಲೆಗಳ ಸೈಡ್ ಭಾಗಗಳು... ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುವ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಯಾವಾಗ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಿಯೋ ದೇವರೆ ಅಂತ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟನು ಮನು. 

ವರಲಕ್ಷ್ಮಿ ಸೆರಗನ್ನು ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು "ಸ್ವಲ್ಪನೂ ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ವಾ ನಿನಗೆ? ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿ ಬರಬೇಕು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ? ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗು... ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬರ್ತೀನಿ!" ಅಂತ ಬೈದಳು. ಅಂತಹ ಸುಂದರವಾದ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲು ಮನಸಿಲ್ಲ ಮನುಗೆ. ಆದರೆ ಅಮ್ಮನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪವನ್ನು ನೋಡಿ, ಅಮ್ಮನ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿ, ಹಾಲ್ ಗೆ ಬಂದು ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ತನ್ನ ತಮ್ಮನನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ನಲುಗಿಸುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಅಮ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ.

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....

ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಕಥೆಯನ್ನು ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ತುಲ್ಲು ತುಣ್ಣೆಗಳಿಗೆ ಮಜಾ ಕೊಡುತ್ತಾ ಇರಿ.

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಬರೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಈಮೇಲ್ ವಿಳಾಸ manoj93422@gmail.com.